DIMENSIONS OF IMMATURITY. THE SYNDROME OF PETER PAN IN THE RESILIENCE PERSPECTIVE

Abstrakt

W poniższej publikacji wprowadzono kategorię niedojrzałości w kontekście etymologii puer aeternus przedstawionej m.in. przez C. G. Junga i M.- L. von Franz. Ponadto rozważono związek postawy puer aeternus z syndromem Piotrusia Pana opisanym przez D. Kileya.

W artykule ukazano ramy teoretyczne omawianego zjawiska resilience i zestawiono je z funkcjonowaniem młodych, dorosłych mężczyzn w wieku 18–27 lat. Stwierdzono tym samym zastosowanie koncepcji resilience do konstruktywnego funkcjonowania osób dorosłych. Wreszcie, uznano, że rozwój społeczno-emocjonalny w dorosłości jest nie tylko możliwy, ale szczególnie pożądany w obliczu niepewności, samotności i wymagań psychicznych ponowoczesnego świata.

W oparciu o studia literaturowe powstała część teoretyczna, w której autorka udowodniła, że rodzina, a w szczególności proces wychowawczy i komunikacja, a także ramy współczesnego świata nie uczą, jak być dorosłym i odpowiedzialnym człowiekiem. Za pomocą wywiadu narracyjnego autorka przebadała 20 młodych mężczyzn, którzy cały swój wolny czas spędzają w klubach, pytając ich o dzieciństwo, relacje z rodzicami, wychowanie i obecne życie. W artykule przedstawiono wyniki tych badań.