Władza strukturalna BRICS w wielostronnej bankowości rozwojowej

Abstrakt

Celem tego artykułu jest krytyczne spojrzenie i zmodyfikowanie koncepcji władzy strukturalnej w kierunku lepszego odzwierciedlania przez nią „obszaru interakcji społecznych”, gdzie zarówno podmioty zachodnie, jak i niezachodnie dokonują wymiany dóbr i artykułują swoje potrzeby. W artykule podkreśla się rolę BRICS jako wyrazistej grupy wschodzących potęg, które zgromadziły wystarczające zasoby, zdolności i wiedzę, aby zmienić reguły gry i rzucić wyzwanie ustalonemu porządkowi (lub tradycyjnej strukturze w zakresie rozwoju i finansów) poprzez stworzenie „alternatywnych obwodów”, zdolnych do przekierowania nurtu politycznego i ukazania mało elastycznym zachodnim instytucjom perspektywy ich zastąpienia. Niniejszy artykuł ilustruje, w jaki sposób państwa grupy BRICS, wywierając presję opuszczenia organizacji w przypadku niedostatecznego uwzględnienia ich głosów dzięki wykorzystaniu „alternatywnych obwodów” (wielostronne banki rozwoju – WBR) oraz tworzeniu bodźców do rozwiązywania problemów działania zbiorowego (takich jak globalna luka infrastrukturalna), mogą skutecznie kształtować regionalne i globalne struktury w zakresie finansów i rozwoju lub przynajmniej oddziaływać na te, które ewoluowały z prostszych form współpracy wielostronnej.