AKTYWIZACJA SPOŁECZNA W DOŚWIADCZENIACH KADRY MIĘDZYNARODOWYCH PROGRAMÓW AKTYWIZACYJNYCH

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie tematyki aktywizacji społecznej i obywatelskiej w perspektywie doświadczeń kadry prowadzącej działania w dwóch międzynarodowych programach aktywizacyjnych, realizowanych równolegle w Polsce i w Norwegii i skierowanych do młodzieży.

Zastosowanie podejścia porównawczego w kontekście międzynarodowym pozwoliło na poszerzenie spektrum analizy prezentowanych doświadczeń. Z kolei odniesienie się do środowiska organizacji pozarządowych, w których zatrudniona jest badana kadra, jest elementem wzbogacającym wiedzę o tej nadal relatywnie mało zbadanej grupie zawodowej. Porównanie kontrastowe obu projektów aktywizacyjnych, oparte na doświadczeniach zatrudnionej w nich kadry, wskazuje na szereg podobieństw dotyczących np. zakresu stosowanych koncepcji aktywizacyjnych czy docelowego obrazu młodego człowieka, mającego lepiej funkcjonować w zastanej rzeczywistości, mimo innej tożsamości docelowych grup młodzieżowych i ich znaczącego zróżnicowania kulturowo-etnicznego w badanych organizacjach.

Różnice dotyczą całokształtu otoczenia społeczno-politycznego i długofalowości polityki aktywizacyjnej (w Norwegii) lub jej braku (w Polsce), które w konsekwencji mogą wspierać lub wyraźnie hamować rozwój organizacji i ich działań.