RODZINA I ZMARSZCZKI. RELACJE TRANSGENERACYJNE W NAJNOWSZEJ POLSKIEJ LITERATURZE PIĘKNEJ

Abstrakt

Starość i rodzina to jedne z najtrwalszych, najlepiej rozpoznanych i najczęściej eksploatowanych motywów kultury. Artykuł podejmuje refleksję nad literacką konceptualizacją atutów i wad wieku dojrzałego ze szczególnym uwzględnieniem mikrostrukturalnych relacji rodzinnych. Zbadamy czy i w jakim zakresie literatura potrafiła uchwycić transformacje roli seniora w rodzinie determinowane kulturowo i społecznie. Opiszemy trzy literackie portrety starości: patriarchy, irytującego błazna, porzuconego i niekochanego obcego.