Bezpieczeństwo żeglugi: Statki latarniowe zbudowane w Kaiserliche Werft Danzig

Abstrakt

Artykuł prezentuje niewielki fragment wyniku wieloletnich badań autorów dotyczących bezpieczeństwa że-glugi. Bezpieczeństwo żeglugi na Bałtyku i Morzu Północnym było dla prężnie rozwijającego się państwa pruskiego sprawą niezmiernie ważną. Dzięki kontrybucji wojennej, którą Prusy otrzymały po wygranej woj-nie z Francją pod koniec XIX wieku, a tym samym pojawieniu się dużych środków pieniężnych, część z nich została przeznaczona na zabezpieczenie żeglugi. Budowano nie tylko statki latarniowe i wystawiano je w miejscach niebezpiecznych żeglugowo, ale również wznoszono latarnie morskie, stacje ratownictwa brzegowego itp. Budową latarniowców zajmowały się stocznie zlokalizowane w rejonie Morza Północnego, jak i Bałtyku. Znana z produkcji okrętów wojennych gdańska stocznia Kaiserliche Werft Danzig otrzymała również zamówienie na zbudowanie aż 7 latarniowców w latach 1871–1904. Były to jednostki o nazwach kolejno: Aussen Jade, Minsener Sand, Adlergrund I, Adlergrund II, Stollergrund I, Stollergrund I i Bülk. Wystawiano je na różnych pozycjach morskich nie tylko w czasach pokoju, ale również w okresie wojny. Krótkie charakterystyki i oceny wymienionych statków latarniowych zabezpieczających szlaki żeglugowe w owym czasie są zawarte w niniejszym opracowaniu.