PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA UCIECZEK Z DOMU W GRUPIE MŁODZIEŻY OBJĘTEJ OPINIOWANIEM SĄDOWO-PSYCHOLOGICZNYM

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest analizie funkcjonowania społecznego i psychologicznego młodzieży dokonującej ucieczek z domu, której celem było głębsze zrozumienie tego zjawiska w warunkach polskich w odniesieniu do grupy młodzieży objętej postępowaniem sądowym. Ucieczki z domu są wymieniane wśród czynników zwiększających ryzyko utrwalenia zaburzeń zachowania, a ich konsekwencje obejmują negatywne doświadczenia emocjonalne, zaburzenia rozwoju osobowościowego, kontakt ze środowiskiem osób niedostosowanych społecznie, popadanie w uzależnienia od środków psychoaktywnych, narażenie na przemoc itp. Badaniu poddano grupę 151 młodych ludzi opiniowanych sądowo-psychologicznie w wieku od 11 do 18 lat (M = 15,42, SD = 1,36), w której dziewczęta stanowiły 62,3% (n = 94), a chłopcy 37,7% (n = 57). Analizę psychospołecznych uwarunkowań ucieczek z domu prowadzono z uwzględnieniem płci i wieku badanych w obszarze przejawów niedostosowania społecznego, relacji społecznych, charakterystyki środowiska rodzinnego, w tym narażenia na przemoc. Wyniki wskazują na istnienie szeregu intersujących zależności i wieloczynnikowe uwarunkowanie ucieczek z domu. Czynniki kontrolowane w badaniu mogą stanowić podstawę formułowania programów prewencyjnych ukierunkowanych na młodzież szczególnie zagrożoną ucieczkami.